بسپــاران

پژوهشگران ژاپنی و دانمارکی میگویند که نوعی ژل نانوکامپوزیتی قابل تزریق میتواند جایگزین عدسیهای چشمی شده و به جراحیهای پیچیده آب مروارید خاتمه دهد. آب مروارید به خاطر نقایص نوری عدسیهای طبیعی ایجاد میشود که با افزایش سن توسعه پیدا میکند. این عارضه میتواند منجر به تاری روزافزون دید و کوری شود. در حال حاضر، عدسیهای پلاستیکی با جراحی جایگزین عدسیهای طبیعی میشوند، ولی آنها جایگزین کاملی نیستند. برای مثال، آنها تمایل به تک کانونی شدن دارند و با این کار توانایی چشم را برای تمرکز خارج از یک بازه تنظیم شده، محدود میکنند. اندازه آنها نیزمتناسب نیست و باعث بروز مشکلاتی مانند ناهمراستایی میشود.برای بهکارگیری در چشم، این نانوکامپوزیت به یک کیسه کپسولی، که در پشت عدسی معیوب قرار میگیرد، بلافاصله پس از برداشت عدسی تزریق میشود. در این روش نانوکامپوزیت، که تعلیقی آبی از نانوذرات سیلیسی و ذرات اصلاح شده اتیلن گلیکول آبگریز است، کیسه کپسولی را پر میکند. سپس، این تعلیق در دمای بدن ژل میشود و بهراحتی به اندازه حفره درمیآید. بدینترتیب دیگر نیازی به جراحیهای پیچیده نیست.

لازم به ذکر است که استفاده از عدسیهای تزریقی پیش از این هم مطرح شده بود. در کارهای قبلی از تزریق محلول مونومر استفاده میشد که سپس به طور درجا پلیمر میشد. این کار موجب بروز نگرانیهایی در باره سمیت مونومرهای واکنش نکرده و نشت مونومر در اثر طولانی شدن فرایند پلیمر شدن درجا شده بود.

شرح کامل این یافته علمی در نشریه  Soft Matterدر سال 2012 چاپ شده است.

برگرفته از مجله بسپارش basparesh.ippi.ac.ir